Doha

Na een vlucht van circa 5,5 uur landen wij in Doha, Hamad International Airport 23:30 uur lokale tijd.

Doha, de hoofdstad van Qatar, gelegen aan de Perzische Golf is gebouwd rond de Baai van Doha en telt zo'n ongeveer 800.000 inwoners.

Het is één van de rijkste steden, die wij ooit bezocht hebben. De stad, die dit keer in het teken staat van het wereldkampioenschap voetbal 2022.

Om onze uurtjes in Doha productief te besteden - slechts 32 uur - zijn wij na paar uurtje slapen in het hotel en na het nuttigen van een lekkere ontbijt de stad ingegaan. Na eerst een wandeling langs de boulevard langs de Baai van Doha, besloten wij om ergens een taxi te pakken, die ons naar een ander district bracht: West Bay.

Na een uurtje of twee door de City Centre Mall te hebben geslenterd, besloten wij weer om verder te gaan, maar dan nu met de metro. Dus hup, richting "Pearl Island" een kunstmatig eiland in het district, met nog een kleine overstap met de bus. (De bus was trouwens gratis - zowel de heen als de terugweg - omdat wij geen kaartjes hebben gekocht en de buschauffeurs het wel prima vonden. Misbruik of gebruik van de situatie?).

Op "Pearl Island" hebben wij nog nooit zoveel dure autodealers - Maserati, Ferrari en Rolls Royce - bij elkaar gezien en niet te vergeten de luxe jachten. Je mag er, als gewone man/vrouw, niet eens een kijkje nemen op het eilandje (belachelijk gewoon): "only for residents"!

(luxe air-conditioned bushokjes en voorzien van USB-aansluitingen)

Oké, na onze ogen goed de kost te hebben gegeven aan al het weelde, keerden wij per bus en te voet - ca. 3 km - naar ons verblijf, het Century Hotel, waar wij weer een paar uurtjes konden slapen om weer vroeg (3:00 uur opstaan) ons reis te vervolgen richting Jakarta.

Kort samengevat: Doha hebben wij nu wel gezien. Niet een stad die voor herhaling vatbaar is. Het is veel (luxe) hoogbouw en weinig cultuur.